چرا عربستان و امارات و …
در نظر بگیرید به محض کوچکترین اتفاق در داخل ایران، حتی قبل رخ دادن آن، منشاء و عامل و بانی آن برای سران جمهوری اسلامی محرز و معلوم است. آنها از قبل می‌دانند که اگر عربستان نباشد حتمن امارات است و اگر این دو نباشند قطعا کار اسرائیل و یا شاید هم آمریکا و یا احتمالا انگلیس و …. است. راستش لیست کمی دراز است اما آنچکه ما از سران جمهوری اعدام اسلامی ایران در این چهار دهه دیده و شنیده‌ایم، همه و همه نشان بر آن است که آنها از پیش ازعامل جنایت آگاهی کافی و روشنی در دست داشته‌اند، اما اینکه چرا توانایی یا قصد پیشگیری از این حادثه را نداشته‌اند دو دلیل بیشتر ندارد: یا دشمنان جمهوری اسلامی به لحاظ تکنیکی از سرعت بسیار بالاتری برخوردارند که تا سران جمهوری اسلامی بخواهند واکنشی (حمله یا دفاع) انجام دهند، آنها کار خود را کرده‌اند یا اینکه جمهوری اسلامی می‌دانست که دشمنان اسلام و ایران در فلان تاریخ و فلان محل – حتما- بمب‌گذاری خواهند کرد، اما چون این کشورها دشمنان خونی ملت ایرانند، از خون مردم بیگناه ایران جهت پیشبرد مقاصد شوم خود سوء استفاده کرده و امکان رخ دادن چنین جنایاتی را در ایران به دشمنان ایران می‌دهد و برای استمرار و طول عمر بیشتر نظام از آن بهره‌برداری می‌کند.
به هر روی این یک داستان مزخرف و مسخره بیش نیست، وگرنه مردم ایران چه دشمنی با مردم عربستان و امارات و اسرائیل دارند؟ اگر مردم ایران هم داشته باشند که ندارند، مردم این کشورها چه دشمنی با مردمان ایران زمین دارند؟ من که هرچی دنبال دلیل می‌گردم هیچی پیدا نمی‌کنم. اساسا دشمنی میان شیعه ( ده درصد کل جمعیت مسلمانان جهان) و سنی (نود درصد کل جمعیت مسلمانان جهان) به نفع کیست؟ شما در نظر بگیرید که این نود درصد چه احتیاجی به این ده درصد دارد در حالی که کتاب و قبله و قبور مدینه را هم در اختیار دارد؟ از هر نظر هم که حساب کنی وضع بسیار بهتری نسبت به ایران دارند از مالی و اقتصادی گرفته تا اعتبار بین‌المللی و …،
حالا هیجان و حسرت ده درصد باقی مانده را تصور کن! این ده درصد (شیعه) چه زمانی ( صد سال دیگه؟ دویست سال دیگه؟ هزار سال دیگه؟) و به چه شیوه‌ای ( تولید مثل؟ شیعه کردن سنی ها؟ شیعه کردن بی‌دینها و ایمانداران به دیگر دینها و…) به نود درصد خواهد رسید تا این رقابت عملی‌تر و منطقی‌تر جلوه کند؟
هیچ وقت از خود پرسیده‌ایم که جمهوری اسلامی چرا در حال شیعه کردن قبایل آفریقاست؟ برای ازدیاد جمعیت شیعه جهان است؟ برای درست کردن حزب در میان آنها و احتمالا کسب رای اکثریت در آن منطقه و تشکیل کابینه و زیاد شدن یک هم‌پیمان در سازمان ملل وعرصه بین‌المللی است؟ و شاید چند توهم و توجیه مزخرف دیگر…
از جهان به ایران برگردیم! با بیست درصد جمعیت سنی داخل ایران چه خواهند کرد؟ همچنان سرکوب خواهند شد همچون چهل سال گذشته؟ آیا دولتها یا مردمان سنی مذهب دیگر کشورها حق پشتیبانی از سنی‌های داخل ایران را دارند؟ مثلا چیزی مشابه مدافعان حرم جمهوری اسلامی! یا هر طریق و مسیری دیگر؟ آخر عاقبت این چه خواهد بود؟
کل این ماجرا برای این بود که مامردم به راستی و درستی یک نظام سکولار برای ایران و منطقه پی‌ببریم آنهم حداقل با دو مزیت: یکی نجات یافتن از جنگ مذهبی در ایران و همزیستی مسالمت آمیز شیعه و سنی و دیگر مذاهب در منطقه، دیگری به جای صرف و سرمایه‌گذاری پول مردم ایران در این کج راهه، برگشت آن به جیب ایرانیان و داشتن حق مسلم و مشروع استفاده از ثروت و سامان خود و رعایت اصل امانتداری نسبت به نسل‌های آینده است.
نکته آخر هم اینکه دشمنی وجود ندارد و جمهوری اسلامی دشمن اصلی و اول و آخر ایران و ایرانیان است و بس.